Zemun

Sve do kraja Drugog svetskog rata, Zemun i Beograd su bila 2 posebna grada koja fizički nisu bila spojena. Izgradnja Mosta kralja Aleksandra preko reke Save 1934. godine, čvršće je povezala stanovnike ova 2 grada, da bi oni definitivno bili spojeni kada je posle rata između njih izgrađen Novi Beograd. Spajanjem sa Beogradom, Zemun je puno izgubio od svoje jedinstvenosti, ali njegove uske kamene ulice sa malenim kućama su u velikoj meri sačuvane i danas predstavljaju jedan od najlepših starih delova Beograda.

Zemun je smešten na desnoj obali Dunava. Duž obale se nalazi nekoliko kilometara dug prelepi kej sa restoranima. U Zemunu se nalazi najstarija kuća u Beogradu. Smeštena je u blizini Gardoš kule i to je jedina sačuvana građevina iz XVII veka.

Najvažniji duhovni srpski hram u Zemunu je Nikolajevska crkva izgrađena sredinom XIX veka.

Zemun je bio pod turskom upravom u periodu od 1521 . do 1717 .godine. U tom periodu, razvoj Zemuna bio je neuporedivo slabiji od ekspanzije koju je doživljavao susedni Beograd. Tek od 1739. godine, pod austriskom upravom, Zemun postaje jedan od najznačajnijih centara Vojne granice i odbrane od Turaka koji su vladali Beogradom. Grad je postao važna luka u kojoj se roba iz Evrope i sa Orijenta istovarivala i slala na kranja odredišta. Krajem 18.veka, bežeći od Turaka, u grad se doselio veliki broj Srba.

Gardoš

Gardoš kula, Milenijumska kula ili Kula Sibinjanin Janka, podignuta je 1896. godine u čast proslave 1000 godina od doseljavanja Mađara u Panonsku niziju. Sagrađena je na mestu gde je mađarski princ Hunjadi (u srpskoj epskoj poeziji poznat kao Sibinjanin Janko) umro od kuge nakon velike pobede nad Turcima kod Beograda.

Kula je služila kao vidikovac, ali i samo brdo na kom se nalazi predstavlja izuzetan vidikovac sa kog se vidi veliki deo Zemuna.

Pored kule postoji restoran sa baštom, dok se sa druge strane nalazi staro groblje kojim dominira kapela podignuta 1875. godine u neo-vizantijskom stilu.