Smederevo

 

  • Manastiri Srbije: Hram Sv. Georgija

     

    Hram Svetog Georgija

     

     

    Hram Svetog Georgija u centru Smedereva, podignut je u periodu od 1850 - 1854. godine po ugledu na manastir Manasiju.  U I svetskom ratu crkva je pretrpela oštećenja koja su 1935.godine sanirana. Hram Sv. Georgija je treći po veličini Hram u Srbiji.

     

    Manastiri Srbije - Smederevo

     

     

     

  • Ribolov u Smederevu

     

    Ribolov u Smederevu

     

     

    U neposrednoj blizini Smedereva (ribolovno područje Dunav IV I Morava II, površine područja iznosi 3150 ha) ima dosta ribolovnih voda (dve reke, jezera, kanali, bare i mrtvaje) na kojima se obavlja sportski ribolov. Te vode pružaju mogućnost ulova krupne i kvalitetne ribe, naročito bele.



    Glavna i najpoznatija ribolovna voda ovog područja je reka Dunav i to u delu od Orešca (9km od Smedereva) do ušća Velike Morave (12km nizvodno). Na desnoj obali Dunava ima nekoliko dobrih mesta za lov krupnije ribe: kod izletišta "Jugovo", na kamenom nasipu uzvodno od Stare Železare i od ušća kanala Sartid-a u Dunav do ušća Morave (poznata lovišta smuđeva). Na ostalim delovima uspešno se lovi bela riba. Leva obala je još pogodnija, naročito obala Ade, od vrha Ade do sredine i od gasovoda do donjeg kraja Ade. U Dunavu se love sve vrste riba, naročito smuđ, šaran i som. Svi kapitalni primerci (sem štuka) ulovljeni su u Dunavu. Na Dunavu se lovi od polovine maja do kasnih jesenjih dana, prvenstveno pri dnu (sa olovom), a znatno ređe na plovak i varalicom. Lovi se na sve mamce, a posebno dobar mamac za sve vrste riba predstavlja larva vodenog cveta takozvana bela buba, koja se nalazi na pojedinim delovima dunavske obale, u ilovači, neposredno uz vodu.



    Posebno lepih mesta za ribolov ima u dva dunavca. Prvi dunavac se nalazi nizvodno od gornjeg vrha Ade, između banatske, leve obale i obale Ade. U njemu su pogodna mesta na desnoj obali (obala Ade) gde ima dubine, granja i limana. Leva obala je plitka i nezgodna za ribolov. Drugi dunavac je iza prvog, nizvodno, između banatske obale i Male Ade. Dobra mesta za ribolov su stotinak metara ispod vrha Male ade (desna obala), a zatim cela leva banatska obala, sve do mosta na Dunavu, sa dubinom 4-5 m i dobrim mestima za lov soma, šarana i smuđa. Na donjem kraju Male ade gde se nalazi potopljen brod iz Drugog svetskog rata mogu da se upecaju veoma krupni primerci smuđa i šarana.



    Između Male i Velike ade,  paralelno sa drugim dunavcem, nalazi se još jedan dunavac (rukavac) popularno nazvan Drešina bara. Pri nižem vodostaju Dunava na oba kraja tog rukavca pojavljuju se sprudovi koji onemogućavaju ulazak  čamca u rukavac. Tada se formira malo jezero između dve ade u dužini od oko 1,5km u kojem se zadržava dosta ribe, najviše bele ribe i štuke.



    Na početku drugog Dunavca, preko puta vrha Male ade, na banatskoj strani, nalazi se ulaz u rukavac Dunava zvani Aglov. Aglov se prostire uzvodno, paralelno sa Dunavom, a pri većem vodostaju povezuje se sa provalom. Širok je oko 35m sa dubinom oko 2m. Uspešno se lovi bela riba, preko cele godine, a u jesenjim danima i štuka varalicom i kederom.



    Veoma zanimljiva i privlačna voda za ribolov je takozvana Provala koja se nalazi preko puta Prevoza (3,5km od Smedereva prema Beogradu) na banatskoj strani. To je malo prirodno jezero, površine oko 3 ha, nastalo prodorom dunavske vode. Provala je kanalom dugim 200m vezana za Dunav. Voda u Provali je čista i bistra, različite dubine, a na sredini dostiže i do 8m. Pri višem vodostaju Dunava vode provale se razlivaju levo, takozvana “badrika“ i desno. Preko cele godine love se sve vrste šarana i bele ribe a štuka od avgusta do poznih jesenjih dana varalicom i na živu ribu (keder).



    Manje poznato i slabije korišćeno ribolovno područje su Bare na adi, koje se pružaju sredinom ostrva dugog oko 6km. Ima ih desetak, pri višem vodostaju Dunava moguć je ulazak čamcem u Bare, kroz kanal, u blizini donjeg kraja Ade, kroz takozvani Turski šanac. Pri nižem vodostaju može se doći do bara i pešice, ali se ne preporučuje ribolovcima koji ne poznaju Adu, posebno početnicima, da love na ovim terenima. Bare su plitke, obrasle rogozom i u njima se lovi prvenstveno štuka u jesen a ima i deverike, šarana, karaša, linjaka i druge barske ribe.


    Velika Morava je druga velika reka u blizini Smedereva sa donjim tokom od Velikog Orašja do ušća u Dunav, 12km nizvodno od Smedereva. Na Moravi se lovi pri dnu, sa olovom, a pošto je reka prilično brza olovo treba da je teže nego za ribolov na Dunavu. Za ribolov na Moravi se prepočuju mesta su u blizini naselja Šalinac, Trnovče, Lipe i posebno teren od novog drumskog mosta na putu za Požarevac. Ovde se love sve vrste riba, a najčešće mrena (više nego u Dunavu), smuđ, som, dok se šaran lovi manje. Naročito su na glasu krupni somovi iz Morave. Pored nabrojanih riba, u Velikoj Moravi se mogu loviti još i klen, skobalj, deverika, bucov, krkuša i druga bela riba.



    Kanal Sartida se proteže od crpne stanice kod Lipskog vira do Dunava, u dužini od 7 km, prosečne dubine 2,5 m. U njemu se mogu se uloviti krupnije deverike, šaran, karaši, štuka i ponekad smuđ. U blizini sela Kuliča (10 km od Smedereva), sa desne strane nasipa, nalazi se mrtvaja Moravica. Voda je mirna i plitka (do 2 m), sa dosta barskog bilja i panjeva u vodi koji otežavaju ribolov varalicom. Najviše se lovi štuka u jesen. 23km od Smedereva se nalazi  veštačko jezero, tzv Azanjsko jezero. U njemu ima dosta šarana,  linjaka, babuški i karaša. Za lov ribe potrebne su  ribolovačke dozvole Zemljoradničke zadruge iz Azanje. Crna bara se nalazi na izlazu iz Kovina, sa leve strane puta za Deliblato. U njoj se love trofejne štuke, šarani i linjaci. Kovinski dunavac – Poljavica je  bogata ribom naroćito u proleće. Ribolov je moguć i sa obale i iz čamca, a love se sve vrste riba, najviše štuka, som, bela riba i šaran.

     

  • Smederevo- turistička karta

     

    Smederevo- turistička karta

     

     

     
    Smederevo- turistička karta
     
     
     
     

     

  • Smederevska tvrđava

     

    Smederevska tvrđava

     

     

    Smederevski grad je nastao u najkritičnijem periodu srednjovekovne srpske države. Posle Kosovske bitke, velike prekretnice u istoriji Srbije, počinje dominacija turske feudalne države zasnovane na islamskom ustrojstvu. Srbija postaje vazalna kneževina, počinje process velikog duhovnog i materijalnog propadanja i to baš onda kada ostali evropski narodi kreću putem ideja humanizma i renesanse.

     

    Tvrdjava Smederevo Fortress


    Sin Vuka Brankovića, Đurađ Branković(1377- 1456) potiče iz ugledne velmožke srpske porodice Brankoviča čiji su preci zauzimali visoke položaje na dvoru Nemanjića. Bio je potpuno privržen pravoslavlju i vizanitijskoj tradiciji. Godine 1414, ženi se Grkinjom Jerinom, koja potiče iz grčke carske porodice Kantakuzin.

     

    Tvrdjava Smederevo Fortress



    Đurađ Branković je nasledio srpsku despotovinu 1427. godine. Po ugovoru, prestoni Beograd morao je biti vraćen Mađarima, pa zato Đurađ1428. godine počinje gradnju novog grada
    Smedereva. Izabrano je mesto na granici sa Ugarskom, tako da bude što dalje od Turaka. Po predanju, despot je jedne noći usnio san da se buduća prestonica nalazi kraj vode. Ujutro je naredio da se puste utve zlatokrile koje spore lete, a gnezde se samo na sigurnim mestima. Pratili su ih vitezovi na konjima sve dok uveče nisu sletele na obalu uz ušće Jezave u Dunav. Tako je prema legendi odabrano mesto za gradnju.


    Prestoni deo novog grada Mali grad bio je završen do 1430. godine, dok je ostatak utvrđenja završen do 1439. godine. Građena je po uzoru na carigradsku tvrđavu, a glavni graditelj bio je Đorđe Kantakuzin, brat despotice Jerine. Završetak grada za tako kratko vreme je pravi podvig čak i za današnji način gradnje. Veliki problem u gradnji ove monumentalne tvrđave bio je taj što u okolini nije bilo kamena. Donošen je iz Viminacijuma, Žagubice, sa Kosmaja...

     

     




    Izgradnja Smedereva nije mogla proći bez teških nameta i iscrpljujućeg rada zbog čega je srpski narod optuživao Jerinu i nazvao je prokletom. Narodno predanje joj je, ne razumevajući političke razloge zbogkojih je Smederevo građeno, nanelo veliku nepravdu opisujući je kao okrutnu i samovoljnu ženu koja proždire muškarce.


    Despot Đurađ Branković je poslednji veliki vladar srednjovekovne Srbije. Ostvario je velike uspehe na duhovnoj, državnoj i vojnoj obnovi Srbije nakon kosovske bitke. Ceo svoj život proveo je u ratovima. Bio je u vazalnom odnosu i prema Mađarima i prema Turcima. Svake godine je iz Srbije odlazilo 50.000 dukata kao danak. Za očuvanje srpske države podneo je neizmerne lične žrtve. Franjevcu Jovanu Kapistranu koji ga je nagovarao da ostavi veru predaka, odgovorio je
    : „Narod moj veruje da sam mudar, mada sreće nemam. A ti sad tražiš od mene da učinim nešto po čemu bi moj narod pomisliti mogao, da sam u starosti pameću pomeo“.  Zbog radova na oslobođenu Srbije, njegova dva sina Grgur i Stefanoslepljeni su po naređenju sultanovom. Iz državnih interesa udao je svoju ćerku za ugarskog grofa Urliha II Celjskog, a svoju ćerku Maru iz prvog braka dao je u harem sultanu Muratu II koji i pored toga osvaja Smederevo i Srbiju već 1439. godine. Raspolažući velikim novčanim sredstvima, despot prikuplja vojsku i uz pomoć Mađara i Poljaka, godine 1444. oslobađa Smederevo i još 23 grada uključujući i Novo Brdo. Sa bolom u srcu dočekao je pad Carigrada. Godine 1456. ranjen je kod Kupinova od Mađara i iste godine umire. Tri godine kasnije, Smederevo i Srbija padaju pod četvorovekovnu tursku okupaciju.

     

    Tvrdjava Smederevo Fortress


    Smederevska tvrđava je jedna od najvećih srednjovekovnih tvrđava Evrope. Do početka XX veka bila je u onakvom stanju u kakvom je bila kada je podignuta, a onda je teško oštećena najpre u Prvom svetskom ratu, kada su je bombardovali Austrijanci. U Drugom svetskom ratu strada prvo od eksplozije nemačke municije koja je tu bila smeštena, a pred kraj rata od engleskih bombardera.

     


    Turistička organizacija Smedereva
    026-615-666

    Smederevska tvrđava - karta

     

     

  • Tvrđave Srbije - Tvrđava Ram


    Tvrđava Ram



    U selu Ram, na desnoj obali Dunava, još uvek stoje zidine istoimene turske tvrđave, podignute na ostacima antičkih i vizantijskih temelja. Otvori za topove ukazuju na to da je ovo bilo artiljerijsko utvrđenje. Tvrđavu je sagradio Bajazit II.

     

    Tvrdjava Ram Fortress

     

    Tvrdjava Ram Fortress

     

    Tvrdjava Ram Fortress

     

    O nazivu tvrđave postoji više legendi koje se veuju za osnivače Rima, Romula i Rema, ili utvrđenje „Ihram“. Neposredno pored tvrđave nalaze ostaci 6 vekova starog i jedinog sačuvanog karavan saraja u Srbiji. Može se reći da je to prvi turistički objekat podignut kod nas na najvažnijem putu sa Balkana prema Budimu i Beču.

    U Ramu je kao nadzornik Ćumurkane (Carinarnice) boravio Vuk Karadžić.



    Tvrdjava Ram Fortress

     

    Tvrdjava Ram Fortress

     

    Tvrdjava Ram Fortress

     

    Tvrdjava Ram Fortress

     

  • Viminacijum


    Viminacijum



    Viminacijum, bivši rimski grad i vojni logor, nalazi se 12 km od Kostolca. Nastao je u I, nestao u VII veku sa dolaskom Slovena. Velika razaranja doživeo je i V veku u naletima Huna, posle čega grad nikada nije obnovljen, a kao vojno uporište obnovio ga je vizantiski car Justinijan u VI veku. Uživao je najviši statut koji su rimski gradovi mogli imati. Bio je i glavni grad rimske provincije Gornje Mezije koja je obuhvatala najveći deo Srbije, deo Bugarske i severnu Makedoniju. Povoljan geografski položaj omogućio mu je brz ekonomski razvoj. O bogatsvu njegovih stanovnika svedoče dragoceni nalazi na rimskim grobljima u okolini. Smatra se da je imao oko 30.000 stanovnika, što je u ono vreme bio veliki broj.


    Viminacium


    Viminacium


    Prostire se na oko 500 hektara i najveći deo (preko 90%)  leži ispod obradive površine čekajući da svetu ponovo pokaže sjaj rimskog carstva. Do početka prošlog veka, zidovi, trgovi, ulice su se nazirali na površini zemlje. Istraživanja Viminacijuma započeta su tek pre tridesetak godina. Nadgrobne ploče, skulpture, nakit i svi ostali predmeti čuvaju se u Naradnim muzejima u Beogradu i Požarevcu. Pronađeno je puno novčića, istraženo 14.000 grobnica. Iskopan je mauzolej, za koji se pretpostavlja da je grobnica cara Hostilijana, sina cara Trajana Decija koji je ubijen u zasedi blizu  antičkog grada Abrutusa u današnjoj Bugarskoj.  Prema starim zapisima car Hostilijan dolazi u Viminacijum sa majkom da bi nadgledao organizovanje odbrane severnih granica, ali ih je oboje pokosila kuga koja je u to vreme harala carstvom. Zbog daljine i straha od širenja zaraze, sahranjen je sa svim počastima u Viminacijumu.  Pronađeno je više grobnica sa izuzetnim freskama. Dve freskama oslikane grobnice potiču iz doba paganstva.


    Viminacium

     

    Viminacium

     

    U toku su iskopavanja amfiteatra, koji je sa svojih 12.000 mesta jedan od najvećih na Balkanu. Otkrivene su i ulice sa zgradama, terme, delovi akvadukta i kanalizacije. Iako je Dunav blizu, Rimljani su želeli za svoje potrebe čistu izvorsku vodu sa udaljenih brda pa su izgradili vodovod  dug 8 km koji je tako dobro očuvan da je neverovotno da je star 2000 godina. Sagrađen je od kamena vezanog tečnim malterom. Strane su zalivene vodonepropusnim malterom, a dno izrađeno od opeka. Na određenom rastojanju napravljeni su otvori za intervencije.


    Posete Viminacijumu uključuju obilaske do sada otkrivenih delova grada uz pratnju vodiča.

     

    Viminacium





    Viminacijum - karta

    Turistička organizacija Požarevca
    012-221-941    
    012-542-247

    Veb sajt: Viminacijum

    Turistička karta

     

Additional information