Arheologija

 

  • Arheologija - Fotografije Hersonesa


    Fotografije Hersonesa



    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones

     

    Hersones


     

  • Arheologija - Pločnik

    Pločnik

    Pločnik, veliko arheološko naselje nedaleko od Prokuplja, otkriveno je davne 1927.godine. Od prvih iskopavanja do danas, pronađeno je puno predmeta od keramike, kamena i bakra koji dokazuju visok stepen razvoja metalurgije i kulture. Istraživanja na ovom lokalitetu su počela slučajno. Najpre su 1927. godine prilikom izgradnje železničke pruge pronađeni bakarni predmeti. Za nalazište se pretpostavljalo da potiče iz mlađeg kamenog doba, ali se bakarnim predmetima nije pridavao veliki značaj jer se smatralo da su oni tu ostavljeni dosta kasnije. Tako je bilo sve do 1964. godine kada je jedan meštanin prilikom kopanja temelja otkrio ostavu bakarnim predmeta. Narednih godina je otkriveno još nekoliko ostava pa je postalo jasno da se radi o značajnom industrijskom centru.

    Površina naselja se prostire na 110 hektara, što je za to doba bio izuzetno veliki kompleks. Naselje je sačinjeno iz tri celine i omeđeno je rekama sa 3 strane.

    Poslednjih godina, Pločnik je često predmet interesovanja arheologa. Razlog su najnovija otkrića koja ukazuju na to da je Pločnik najstarije mesto na svetu u kom je započeta metalurgija i industrijska proizvodnja. Dosadašnji nalazi bakarnih oruđa i peći pomeraju početak rudarstva i metalurgije za pola milenijuma ranije. Reč je o vinčanskoj kulturi i mlađem kamenom dobu od 5500. do 4800. godina pre n.e.

     

  • Arheologija - Vlasac


    Vlasac



    Vlasac je arheološko nalazište, udaljeno 3 km od Lepenskog vira, na kome su pronađeni dokazi o životu na ovim prostorima u periodu holocena, poslednjeg ledenog doba. Iskopavanja su ovde počela tokom sedamdesetih godina 20.veka, a razlog su bili brojni skeleti, stambeni objekti, grobnice i razni predmeti koji su pronađeni u zemljištu koje je Dunav godinama ispirao. U periodu od 2006. do 2008.godine,obnovljena su iskopavanja na ovom lokalitetu i pronađeni su jedna grobnica, ljudski skeleti i brojni ornamenti koji su bili deo pogrebne odeće. Utvrđeno je i da je oblast današnjeg Đerdapa bila nastanjena još u mezolitu, 10000.godina pre nove ere, a pronađene stvari omogućile su shvatanje načina života ljudi koji su živeli na ovom prostoru posle ledenog doba. Interesanti su ukrasi na odeći od morskih pužića, kao i od školjke spondilus koja se može naći samo u morima, tako da to ukazuje da su se ovi ljudi ili bavili trgovinom ili su imali načina da Dunavom plove do Crnog mora.



     

  • Arheologija Krim - Hersones


    Arheološki lokalitet Hersones



    Antički grad Hersones su pre oko 2500 godina osnovali Grci iz Male Azije, tačnije iz oblasti u kojoj se danas nalazi turski grad Ergeli. U prevodu, ime grada znači poluostrvo.


    Istorija Hersonesa je tesno povezana sa istorijom Grčke, a od 1.veka nove ere sa istorijom Rimskog carstva. Bio je to primer demokratskog polisa i važan trgovački centar. Od sredine 1.veka dobija ime Hersonom. U drevnim ruskim letopisima se pominje kao Korsunem, a u turskim knjigama kao Sari-Kermen. Tokom hiljadu godina postojanja Vizantije, Hersones je bio najvažniji centar hrišćanstva na Krimu. Danas je to najznačajniji spomenik vizantijske kulture na teritoriji Ukrajine.


    Hersones


    Prema predanju, ovde su u 9. veku boravili slovenski prosvetitelji Ćirilo i Metodije na putu za hazarsku državu, a prema jednoj drugoj legendi, kijevski knez Vladimir je u Hersonesu prešao u hrišćansku veru.


    Grad je tokom celog srednjeg veka kao i u antičko doba bio važan trgovački centar i imao razvijenu ekonomiju. Sa nestankom Vizantije i pojavom novih trgovačkih centara grad lagano gubi na značaju i u 15. veku definitivno prestaje da postoji. I pored toga što ruine Hersonesa nestaju postepeno pod slojevima zemlje, u 16.veku se u poljskim zapisima pominje da je grad vredan divljenja.



    Prva arheološka istraživanja Hersonesa izvršena su 1827. godine. Tada su otkopana mnoga svetilišta, fortifikacioni objekti i antički teatar jedinstven na teritoriji Ukrajine. Predmeti iz Hersonesa danas krase mnoge poznate muzeje širom sveta.


    Ceo kompleks se prostire na oko 40 hektara od čega je istražena jedna trećina.


    Hersones se nalazi u Sevastopolju. U toku letnje sezone autobusi iz centra grada voze do ovog arheološkog lokaliteta na desetak minuta. S obzirom da se nalazi na obali mora, poseta Hersonesu se može iskoristiti za kupanje.


    Povezani tekstovi: Plaža u Hersonesu


     

  • Arheologija Srbije - Hisar

     

    Arheologija Srbije - Hisar

     

     

    Arheološki lokalitet na leskovačkom brdu Hisar, na kom su se u kontinuitetu smenjivala naselja iz neolita, bakarnog i bronzanog doba, rimskog i vizantijskog perioda, jedan je od najbogatijih lokaliteta Srbije u pogledu arheološke građe. Ono zbog čega je Hisar posebno zanimljiv su dokazi da je ovde još u periodu između 1350. i 1100.godine postojao centrar crne metalurgije, što ga čini jednim od najstarijih u Evropi. Na Hisaru postoje mnogobrojni dokazi o razvijenoj metalurgiji: peći, duvaljke, jame za proizvodnju ćumura, ruda gvožđa, predmeti koji su se ovde proizvodili.

    Ova otkrića potpuno se uklapaju u teoriju o seobama naroda u periodu između 13. i 12. veka pre n.e. prema kojoj su se Dorci doselili sa severa i sebi prokrčili put gvozdenim oružjem, čime je kompletno promenjena etnička slika Balkana. 

    Na Hisaru je pronađena i značajna arheološka građa iz vizantijskog perioda, tačnije iz perioda kada je Stefan Nemanja proširio državu na basen Južne Morave.

    Površina lokalite Hisar iznosi 130 hektara. Do sada je istraženo tek dvadesetak hektara.

     

  • Arheologija Srbije - Sirmijum

    Sirmium

    Antički Sirmium, nad kojim leži današnja Sremska Mitrovica, bio je jedna od prestonica Rimskog carstva u vreme tetrarhije. Najvažniji otkriveni građevinski kompleks u Sirmiumu predstavlja carska palata, otkrivena 1957 .godine. Palata je otkrivena u južnom delu Sirmijuma, neposredno uz južni bedem, koji se nalazio uz obalu Save. Takav položaj nije slučajan. Palata je bila locirana na najbezbednijem mestu u gradu, pored reke Save koja se mogla lako preći u slučaju opasnosti i istovremeno najdalje od severnog bedema koji je bio najugroženiji. Iako je do sada otkopan tek jedan mali deo, nema sumnje da se radi se radi o luksuznom objektu sa dekorativnim podnim mozaicima, fresko slikarstvomi mermernim arhitektonskim delovima. Prirodnu celinu sa carskom palatom čini hipodrom. Iako je građevinski potpuno definisana krajem 3.veka, tokom arheoloških istraživanja otkriveni su mozaici u više nivoa što ukazuje na postojanje nekoliko građevinskih faza u periodu od I.do IV veka.

    U II veku oko Simiuma je podignut bedemkoji je krajem III veka uklopljen u arhitekturu Carske palate. Posebnu zanimljivost predtavljaju dobro čuvane instalacije za centralno grejanje sa toplim vazduhom.

    Sirmium se u potpunosti nalazi ispod Sremske Mitrovice što ograničava istraživanja. Pronađeni predmeti čuvaju se u muzeju u Sremskoj Mitrovici. Nedaleko od Sirmijuma se nalazi Specijalni rezervat prirode "Zasavica".

     

  • Arheološka nalazišta


    Arheološka nalazišta



    Arheološka nalazišta na tlu Srbije sežu do najstarijih poznatih civilizacija Evrope i najstarijeg dešifrovanog pisma na svetu (Vinča i Lepenski Vir).

    Viminacijum
    Najbogatije kulturno nasleđe na teritoriji Srbije ostavilo je za sobom veliko Rimsko carstvo. Na teritoriji današnje Srbije rođeno je 16 rimskih imperatora što čini petinu ukupnog broja. Među njima je i car Konstantin - jedna od najznačajnih ličnosti ne samo za sudbinu starog Rima već i car čiji je udeo u stvaranju sveta u kakvom danas živimo nemerljiv. Mnogi od njih zidali su u svojim rodnim mestima gradove, letnjikovce, banje, puteve... Jedna od prvih vojnih utvrda na Dunavubio je Viminacijumkod Požarevca iz kog su kretale rimske legije u rat protiv Dačana. U Đerdapskoj klisuri su sagradili  i najveći most na Dunavu dug skoro kilometar i po a neki stubovi bili su visoki 45 m.  Sirmijum, najstariji rimski grad na našoj teritoriji leži ispod današnje Sremske Mitrovice. Medijana kod Niša, Gamzigradkod Zaječara, Justinijana Prima ili Caričin Grad kod Leskovca, Singidunum ili današnji Beograd mesta su gde su pronađene vredne biste, mozaici i ostala zdanja.


    Arheološka nalazišta - karta

     

  • Arheološki lokalitet „Okno“


    Arheološki lokalitet „Okno“



    Arheološki lokalitet „Okno“, Rudna Glava, je praistorijski rudnik (3800-3200. p.n.e.) od izuzetnog značaja. Otkrivanjem ovog lokaliteta napuštena je teorija o Bliskom istoku, kao kolevci rudarstva, a po brojnosti i očuvanosti arheoloških nalaza, ovaj lokalitet se svrstava u jedinstvene u svetu. Tokom dve decenije istraživanja ovog lokaliteta otkriveno je 40-ak rudarskih okana, veliki broj alatki: rudarskih batova izrađenih od rečnih oblutaka, pijuka izrađenih od jelenskih rogova i veliki broj keramičkih posuda.


     

  • Arheološki lokaliteti u Tunisu


    Arheološki lokaliteti u Tunisu


    Istorija Tunisa je istorija najmoćnih svetskih imperija. Osnovali su ga Feničani, preuzeli Rimljani, nasledila Vizantija, osvojili Arapi, kasnije stigli Turci, onda Francuzi. O tome svedoče velika arheološka nalazišta, ruševine rimskih građevina i vile pod zemljom. U muzeju Bardo može se videti najveća kolekcija mozaika iz rimskog vremena.


    El Jem

    Grad El Jem poznat je po velikom koloseumu. To je jedan od najlepših rimskih spomenika. U impresivnom amfiteatru se održavaju koncerti u toku letnje sezone.


    Thuburbo Majus

    Ovo je jedan od najpoznatijih arheoloških lokaliteta u Tunisu. Među širokim forumima, nalaze se ruševine najvećeg afričkog kaptola, banje, pijace i svetilišta posvećenog bogu Merkuru.


    Kartagina

    Kartaginu, istorijsko predgrađe Tunisa, glavnog grada istoimene države, osnovali su Feničani u 9. veku pre nove ere. Posle nekoliko ratova, Rimljani su ga potpuno razorili 148 . godine pre nove ere. Grad zauzima veliku površinu i možete posetiti više rimskih vila, kupalište Antonin, pozorište, kao i muzej u kom se nalaze razne kolekcije.



    Maktar

    Ovde se nalaze veoma dobro očuvana kupatila, kao i puno rimskih, vizantijskih i hrišćanskih spomenika. Maktar je jedan od najvećih arheoloških centara Tunisa.


    Dougga

    U ovom gradu je sačuvano izuzetno puno rimskih zgrada i spomenika, skoro u celosti sačuvanih. Jedan od najpoznatijih očuvanih rimskih spomenika je Kapitolium. Oko svetilišta koje je posvećeno Jupiteru, Junonu i Minervi, izgrađeni su forum i mauzolej, a malo dalje se nalaze termalne banje.



    Bulla regia

    Bulla Regia je dobar primer rimske arhitekture: termalne banje, pozorište i zgrade pod zemljom sa mozaicima potiču iz 2. i 3. veka.



     

  • Čudo sveta Maču Pikču


    Čudo sveta Maču Pikču


    Jedna od najneobičnijih destinacija na sveta je prestonica kraljevstva jednog od najstarijih plemena na svetu - Inka. U pitanju je Kusko. Da biste stigli u Kusko, morate preći Andsku visoravan koja se prostire na visini od preko 4000m i čiji su obronci tokom čitave godine pokriveni snegom. Pretpostavlja se da su istom ovom stazom i Inke došle u svoju buduću prestonicu Kusko. Interesantno bi bilo napomenuti šta Kusko znači u prevodu na jezik starih Inka. To je zapravo pupak. Ovo mesto sastoji se od puno dolina okruženih planinama. One se nalaze na različitim nadmorskim visinama ali skoro nijedna nije ispod 3000m visine.


    Pleme Inka poznato je po skoro savršenom obrađivanju kamena pa tako možemo videti figure različitih životinja uklesanih u kamenu ili napravljenih od kamena, a i sam grad je oblika pume koja je važila za svetu životinju. Jedan od najpoznatijih vladara ovog grada čija vladavina je obeležena procvatom Kuska bio je Pačakutek. Za razliku od svojih prethodnika, Pačakutek je bio svestan stvarne moći svoga plemena i znao da poraz neće doživeti samo ako postigne neki sporazum sa okolnim plemenima. Tom svojom mudrom politikom uspeo je da značajno proširi svoju imperiju.


    Životinje su igrale veliku ulogu u životu Inka. S obzirom na to da svoj teret nisu prenosili točkovima, lama im je služila kao prevozno sredstvo za tegljenje i po nekoliko desetina kilograma. Ulice ovog grada su uske, a zidovi malo iskrenuti sa spoljne strane. Takav oblik zidina stabilniji je i manja je verovatnoća da će biti srušen usled nekog zemljotresa.



    Najviši slojevi društva živeli su u zdanjima načinjenim od kamena dok je za običan narod i glina bila dobra za zidanje kućica. Tih hramova u kojima su živeli predstavnici plemstva bilo je sve više sa svakim novim vladarom, jer je svaki prethodni vladar nakon svoje smrti počivao u svojoj kući. Njega bi balsamovali a oni koji su mu služili bi takođe ostajali u toj kući i bili sahranjivani sa njim. Ono što je karakteristično za Inke je da ljude nisu sahranjivali položene na leđima već polusavijene poput beba u majčinom stomaku. I ovaj obred ima svoje utemeljenje u verovanju u reinkarnaciju odnosno ponovno rađanje.


    Ono što ne smete propustiti u Kusku je Hram Korikanča ili, u prevodu, Zlatno dvorište. To je najznačajniji hram i pored toga što je dosta oštećen prilikom upada Španaca na ovu teritoriju i dalje je prelep, a i jedan od bolje očuvanih hramova.



    Obavezno pogledajte i stenu Kenko, zatim utvrđenje Saksajvaman dok ćete za Svetu Dolinu morate da izdvojite čitav dan i što ranije budete krenuli, tim bolje. Inke su zaiste bile jedna od najnaprednijih civilizacija na svetu i posetom njihovog drevnog grada pokušaćete da prodrete u večitu tajnu - otkud tolika kreativnost i potreba za neprestanim stvaranjem.


    Iako je temperatura retko u minusu, kad pođete na ovo putovanje, obavezno ponesite zimsku garderobu jer dnevna i noćna temperatura varijaju i do preko 20 stepeni.


     

  • Dijana


    Dijana



    Arheološki lokalitet Dijana nalazi se na obali Dunava, između hidroelektrane „Đerdap 1“ i Kladova. Bivše rimsko vojno utvrđenje bilo je aktivno u periodu od I do VI veka nove ere. Bio je skoro kvadratnog oblika, zaobljenih uglova, sa kulama postavljenim duž unutrašnje strane bedema. Imao je četiri kapije koje su bile obezbeđene kvadratnim kulama. Nastanak prvog kamenog utvrđenja poklapa se sa vladavinom imperatora Trajana. Iako su dosadašnja istraživanja dala vredan arheološki materijal, najveći deo lokaliteta još uvek je neistražen.


    Diana

     

    Diana

     

    Diana

    Diana

     

    Diana

     

    Diana



    Turistička karta Diana - karta

     

     

  • Drevni grcki grad Damastion

    Drevni grcki grad Damastion

    Prema starim Grčkim zapisima, izbegli Grci iz peloponeskih ratova su u V veku pre n.e. negde na severu osnovali grad Damastion, koji je kasnije postao čuven po izvozu srebra dobijenog iz okolnih rudnika. Grad Damastion nikada nije pronađen, a najnovija istraživanja ukazuju na to da se Damastion nalazio na arheološkom lokalitetu Krševica kod Bujanovca. U okolini Krševice je nekada bilo puno rudnika srebra, a otkriven je i novac damastion. Pronađena keramika otkriva da se u naselju živelo luksuzno. Sve te činjenice ukazuju da se radi o Damastionu, ali se još uvek ne može tvrditi sa sigurnošću jer je ispitan tek mali deo lokaliteta.

    Ispod sloja od nekoliko metara, otkriven je rezervoar za vodu dugačak 10 i širok 6 metara. Otkriven je i niz hlebnih peći posude za vino i veliki kameni blokovi čija se namena tek treba dokazati. Vino i maslina su stizali sa Tasosa, a izvozilo se srebro.

     

  • Efes - grad u kom se nalazilo jedno od sedam svetskih čuda


    Efes



    Gotovo svaki muškarac u Srbiji čuo je za Efes pivo. Efes je međutim mnogo više od piva. Artemidin hram, jedno od 7 svetskih čuda, nalazio se u grčkom gradu Efesu, 14 km od poznatog turskog letovališta Kušadasija. Svetilište je bilo posvećeno Artemidi, boginji lova i plodnosti. Iako je hram bio nekoliko puta veći od sačuvanog Partenona, od Artemidinog hrama je ostalo samo nekoliko stubova. Hram je zapalio neki ludak baš u noći kada je rođen Aleksandar Makedonski. Prema pisanju Plutarha, poznatog istoričara iz tog vremena, boginja je te noći prisustvovala rođenju velikog vojskovođe tako da nije mogla sačuvati hram. Hram je kasnije više puta obnavljan i rušen da bi na kraju ostao potpuno zapušten.



    Prema legendi, grad su krajem bronzanog doba osnovale žene ratnice Amazonke. U trećem veku pre nove ere imao je za to vreme velikih 200.000 stanovnika i bio jedna od najvažnijih luka na Sredozemnom moru. Da bi se grad snabdevao vodom bez problema, izgrađen je 100 km dug akvadukt. Na osnovu otkrivenih ostataka ulica, kupatila, vodovoda, kanalizacije, kuća i tržnica, slobodno se može reći da je bio organizovan bolje od mnogih današnjih gradova.


    Prema sačuvanim zapisima, sveti Pavle je u Efesu živeo i držao propovedi 3 godine.




     

  • Feliks Romuliana


    Feliks Romulijana



    Felix Romulijana predstavlja rezidenciju rimskog imperatora Gaja Galerija Valerija Maksimijana. Palati je dao ime po svojoj majci Romuli, paganki koja je prebegla u ovaj kraj i udala se za lokalnog meštanina. Služio je u vojsci cara Dioklecijana gde je izgradio uspešnu karijeru i stigao do visokog položaja. Umire 311. godine u Bugarskoj, u okolini Sofije. Sahranjen je pored majke koja je umrla 305. godine. Ostao je upamćen kao veliki progonitelj hriščana.

     

    Felix Romuliana

     

    Felix Romuliana

     

    Felix Romuliana

     

    Felix Romuliana

     

    Felix Romuliana

     

    Felix Romuliana

     

    Felix Romuliana

     

    Felix Romuliana

     

    Kada je Romulijana otkrivena mislilo se da predstavlja rimski vojni logor. Obimnija istraživanja 1953. godine dovela su do otkrića palate sa nakitima, mozaicima i novčićima što je arheologe dovelo do zaključka da to ne može biti vojni logor. Zagonetka je rešena tek juna meseca 1984. godine otkrićem kamena sa natpisom Felix Romuliana. Najveća građevina u palati je istovremeno i jedan od najvećih u hramova u Evropi - Jupiterov hram. Pronađen je i veliki broj mozaika - najvredniji od njih čuvaju se u zaječarskom muzeju dok su ostali pokriveni peskom da ne bi propadali. Romulijana je imala i sistem podnog grejanja, dva bunara koji su sačuvani i akvadukt.

     

     

    Najveći deo Romulijane na žalost još uvek leži ispod zemlje čeka neka srećnija vremena, a najnovija istraživanja nemačkih arheologa pomoću specijalnih mašina govore da izvan carske palate postoji veliki broj građevina, možda i čitav jedan grad.

    Udaljenost
    Zaječar  15km

    Turistička karta istočne Srbije

    Feliks Romuliana - karta

     

     

     

  • Justinijana Prima


    Justinijana Prima



    Justinijana Prima, odnosno Caričin Grad kod Leskovca, bio je jedan od najvažnijih vizantijskih gradova u unutrašnjosti Balkanskog poluostrva. Car Justinijan, jedan od najznačajnijih vizantijskih careva, koji je rođen u južnoj Srbiji, odlučio je da u svom rodnom kraju, na padinama planine Radan i van glavnih puteva podigne grad.

    Jezgro grada sačinjeno je od 3 celine: Akropolja, Gornjeg i Donjeg Grada. Caričin Grad je nastao po uzoru na istočne gradove, dok se uticaj rimske tradicije vidi u projektovanmi blokovima kojima su rešeni unutrašnji prostori,



     

  • Lepenski Vir


    Lepenski Vir




    Lepenski Vir se na arheološkoj karti Evrope pojavio 1967. godine. Kada su nekoliko godina ranije, na obali Dunava u Đerdapu započeta prva iskopavanja da bi se istražilo maleno naselje iz kamenog doba, niko nije ni slutio o kakvom se značajnom nalazištu radi. To je postalo očigledno posle samo dve godine, sa otkrićem planski građenih staništa, pločica sa urezanim znacima sličnim pismu, skulptura od kamena i grobova iz kojih se puno saznalo o religijskim ritualima.

     

    Lepenski Vir

     

    Osnivači kulture Lepenskog Vira su potomci evropske populacije iz starijeg kamenog doba. Pre oko 20.000 godina, pred kraj ledenog doba, zajednice ove populacije su nastanile pećine u Đerdapu. Kada su temperature porasle i uslovi za život pod vedrim nebom postali podnošljivi, pripadnici ovih zajednica su počeli da izlaze iz pećina. Uslovi za život u Đerdapu su tada bili gotovo idealni: osim što je omogućavao ribolov, Dunav je tada bio čist pa je bilo vode za piće u izobilju, okolne šume su bile  pune divljači, a nije nedostajalo ni drva za ogrev i jestivih plodova. Sve to je uticalo da civilizacija Lepenskog Vira tako dugo traje. Ipak, bilo je i određenih problema. Sa jedne strane staništa bio je Dunav, a sa druge strme padine okolnih planina, što je učinilo da prostor koji jedno naselje koristi bude veoma mali.

     

    Lepenski Vir

     

    Pored izolacije, ključni faktor koji je oblikovao kulturu Lepenskog Vira bio je prirodni priraštaj. S obzirom da teren nije dozvoljavao raseljavanja, bilo je neophodno organizovati postojeća naselja za život brojnijih zajednica. Zbog toga se staništa više ne grade proizvoljno, već po određenom pravilu. Naselja imaju potkovičastu formu i neku vrstu trga i kuće u centru, koji su se verovatno koristili za određene rituale. Umrli se sada sahranjuju van naselja, a samo muškarci i žene koji su doživeli duboku starost se sahranjuju na trgu ili iza ognjišta. Nekako u isto vreme se osnivaju i sezonski logori da bi se izvori hrane iskoristili na najbolji način. Tako dolazi do stvaranja sedelačko – pokretne ekonomije, što dovodi do ekonomske dobiti, ali i do podele rada i specijalizacije. Članovi sezonskih logora su verovatno bili muškarci. Svaki od njih se isticao po određenim sposobnostima pa je došlo do podele na lovce na određenu divljač, sakupljače plodova, sakupljače sirovina... Paralelno sa tim, u statičkom delu zajednice žene i deca obrađuju sirovine, hvataju kornjače i vodene ptice i  obavljaju još niz drugih zaduženja. Grobovi iz ovog perioda ukazuju na složenost pogrebnih rituala. Kako u tom periodu još uvek nije došlo do formiranja privatnog vlasništva, na osnovu grobova se može zaključiti da je u društvu postojala određena hijerarhija. Položaj u hijerarhiji bio je najverovatnije određen veštinama pojedinca.

     

    Lepenski Vir

     

    Ključni faktor koji je uticao da zajednica funkcioniše i da svako obavlja svoje dužnosti bila je religija. Uz kućna ognjišta su pronađene monumentlne kamene skulpture od oblutaka koji su modelovani uglavnom kao ribe, jeleni ili pak ribolike ljudske glave. Ništa od ovoga nije slučajno. Oblutak nastaje u vodi pa se tako članovi zajednice dovode u vezu sa vodom i kamenom. Zatim se stavlja uz ognjište čime se povezuje sa vatrom – elementom koji simbolizuje svetlost i toplotu sunca. Konačno, oblutak se oblikuje u životinje koje se najčešće love i predstavljaju izvor života. Sve ove činjenice dovode do pretpostavke da se najverovatnije oblutak smatrao nekim prastarim jajetom iz kog se rađa život, pre svega ribolika bića koja su i naši prapreci, a zatim ribe, jeleni i ostala divljač.

    U razdoblju kada religija i umetnost dostižu najviši nivo, na polju ekonomije dolazi do dva ogromna uspeha: pripitomljene su prve životinje i neke vrste divljih žitarica. Pronađeni ostaci flore i faune pokazuju da je ipak prošlo nekoliko vekova od prvih uspeha na ovom planu pa do ozbiljnije zemljoradnje i stočarstva.

    Pojava novih ekonomskih odnosa dovela je vremenom do rušenja tradicionalnih društvenih odnosa i do nestanka religije i monumentalne umetnosti Lepenskog Vira. Gde su njegovi stanovnici nestali nije poznato. Smatra se da su oko 4500. godine pre nove ere krenuli u potragu za većim obradivim površinama čime se život u Lepenskom Viru zauvek ugasio.

    *Fotografije iz ove galerije su iz arhive Nacionalnog parka Đerdap

     

     

     

  • Medijana


    Medijana



    Antičko naselje Medijana je po površini najveće antičko naselje u okolini drevnog grada Naisusa (današnjeg Niša) i udaljeno oko 5 km od njega. U istorijskim spisima se pominje samo 2 puta. Prvi put 364. godine kada su u njemu na kratko boravili carevi i braća – Valentinijan i Valens. Drugi put se pominje kod Prokopija, koji navodi da je u Medijani podignuto vojno utvrđenje.

    Nema materijalnih dokaza da je naselje postojalo pre kraja III veka. Prve vile sagrađene su krajem III veka, a izgradnja je nastavljena sa većim intenzitetom u IV veku, čemu je verovatno doprineo i car Konstantin, rođen u Naisusu.


    Medijana


    Pošto nije bilo utvrđeno, naselje je više puta stradalo, naročito 441. godine od Huna i 471. godine kada Goti osvajaju Naisus. Iako je Vizantija delimično obnovila naselje i izgradila utvrđenje, Medijana strada od Slovena 578 – 579 god, nakon čega je život u naselju zamro za nekoliko vekova.



    Srednjovekovni putopisci koji su prolazili carskim drumom za Carigrad i koji su ostavili dragocena obaveštenja o starinama u Naisu, ne spominju Medijanu. To je područje očigledno bilo pod šumom, a nadzemni delovi građevina već povađeni – moguće kao građevinski materijal. Prvi istraživač Medijane i veliki istraživač starina u Srbiji, Feliks Kanic, 1864. godine beleži da su komadi antičkih cigala po naređenju Mitad-paše odneti za gradnju niške kasarne. To međutim nije kraj procesa uništenja Medijane. Od tada pa do tridesetih godina XX veka, materijal je raznošen za gradnju seoskih kuća u obližnjem Brzom Brodu. Sedamdesetih godina prošlog veka, na obroncima Delijskog visa, srušen je izvanredno sačuvan rezervoar za vodosnabdebanje jer se nalazio na zemljištu koje je bilo predviđeno za gradnju fabrike katodnih cevi u sastavu Elektronske industrije. Sličnu sudbinu doživelo je i utvrđenje na Vlaškom brdu.


    Medijana


    Istraživanjem je pronađen veći broj mozaika koji se ne mogu videti jer su prekriveni peskom da ne bi propadali. Iako je snimanjem terena utvrđeno da se Medijana prostire na 40 hektara, jedino što posetioci mogu videti je ono što se nalazi na fotografijama tako da u stanju u kom je danas, Medijana nije vredna posete.

    Nalazi se sa leve strane puta Niš - Niška Banja.


     

  • Miletus - Ovo je nekada bio najveći antički grad na istoku


    Miletus



    Zahvaljujući odličnoj geografskoj poziciji, drevni grad Miletus se decenijama nesmetano razvijao. Na vrhuncu moći imao je 100.000 stanovnika što ga je činilo jednim od najvećih gradova starog sveta. U ovom gradu živeli su mnogi poznati filozofi, a najveći među njima bio je Tales. Tales je bio i odličan matematičar pa se njegove teoreme i danas uče. Otkrićem sazvežđa malog medveda, značajno je olakšao plovidbu moreplovcima.

    Lokalitet je od Kušadasija udaljen 55 kilometara.





     

  • Spomenici Istanbula - Egipatski obelisk


    Egipatski obelisk


    Egipatski obelisk je monolitni stub od crvenog granita iz Asuana (Egipat), star 3400 godina, koji je originalno stajao ispred hrama u Karnaku i bio podignut u slavu egipatskog faraona Tutmesa III. U Konstantinopolj je donešen 390. godine u vreme Teodosija I i bio postavljen na višeugaono kameno postolje visoko 6 metara. Sam obelisk je visok 25 metara, a natpis hijeroglifima govori o uspesima ovog faraona.


    Egipatski obelisk u Istanbulu


     

  • Stari grad Ras


    Stari grad Ras



    Srednjovekovni grad Ras je prva srpska prestonica. Istraživanja su pokazala da su u kompleksu starog grada Rasa postojala tri lokaliteta i to: Utvrđenje na mestu gradina, pećina sa Manastirom Svetog Arhangela ispod utvrđenja i naselje Pazarište (Trgovište) gde se nalazila crkva iz XII ili XIII veka. Sve ovo upućuje na mogućnost, da je već u XII veku ovde bilo značajno duhovno središte, koje se vezuje za velikog župana Stefana Nemanju. Ipak u Rasu leže mnoge zagonetke iz prošlosti srpskog naroda.


     

Dodatne informacije