Manastir Koporin
Manastir Koporin je posvećen Svetom arhiđakonu Stefanu. Ovo sveto mesto, o kome se malo zna, a deo je najbolnijih delova srpske istorije, osnovao je najverovatnije despot Stevan Lazarević. Tokom Srednjeg veka manastir je bio kulturni i duhovni centar kraja, međutim sa padom Smedereva u ruke Turaka 1459. godine počinje mračna istorija ropstva. Skoro je izvesno da je bio spaljivan i opustošen u vreme seoba Srba 1594. Godina nastanka manastira ne može tačno da se odredi, ali po prikazanim freskama je sigurno da je podignut posle bitke kod Angore 1402. godine. U pisanim zapisima se prvi put spominje 1453. godine kada je crkveni velikodostonik iz Zete napisao čuvene "Koporinske rukopise".
Manastir je smešten među prelepe šumadijske brežuljke između Velike Palanke i Smederevske palanke. Nalazi se u dolini pored pitomog potoka i okružen je bregovima i hrastovom šumom. Posmatrač koji dolazi nikako ne može da vidi da tu neka građevina postoji. Ovo skrivanje od pogledan neznanca je istovremeno trebalo da zaštiti manastir u mutnim srednjevekovnim vremenima, a i monasima da omogući da u miru obavljaju svoje dužnosti.
Za vreme Prvog srpskog ustanka Koporin postaje mesto okupljanja ustanika tako ga u znak odmazde Turci pale, a po zapisima zverski ubijaju sve monahe. Uprkos svemu manastir i crkva preživljavaju zub vremena. Po zapisima, mada razrušen, manastir u velikom broju obilaze vernici i svedoci čudotvornih izlečenja na ruševinama. Konačno manastir se obnavlja 1880. godine.
Vremenom su rađene restauracije fresaka, obnavljani su konaci, a 1977. godine tokom iskopavanja na podu manastira na mestu gde su monasi čitali molitve bolesnicima otkrivena je nadgrobna ploča Svetih moštiju za koje se pretpostavljva da su Sv. Despota Lazarevića.
